Vila...

Plešeš, tim korakom vile iznad svih jada
Kad sruše se svi snovi, tobom pulsira nada
I kad mrak se spusti, tmine nikad nije
Zorama se vraćaš, još čudesnija no prije

Jer, pogled tvoj je zavijet da ljubavi ima
Tajnom boja javu, svrhu daje snima
I u kutku usana mojih on počiva kroz boli
Čovjek je i krhak i čvrst kada iskreno voli

Stvorilo te nebo zajedno sa dugom
Iz očiju ti teče, kraljuje nad tugom
U srce me dotakla, most od vječnosti splela
I ja s vilama plešem, sudbina te htjela

Katkad, ne znam je li sanjam il' doista se zbilo
Znam da postojim za tebe, uzmi sve što imam, vilo

Autor: Darko Balaš